Τι βλέπει ο Θεοκλύμενος

                                       Τηλέμαχος και Θεοκλύμενος στο παλάτι της Ιθάκης

 ἠέλιος δὲ οὐρανοῦ ἐξαπόλωλε, κακὴ δ᾽ ἐπιδέδρομεν ἀχλύς."

 Όταν ο Ήλιος στον ουρανό απωλέσθη  και  εξαπλώθηκε  επιδρομή ομίχλης .

υ Οδυσσείας 353

Πλάθοντας ένα… ρόλο

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Στανιλάβσκι: Η δημιουργία είναι για την …αιωνιότητα’.

 

Η Μούσα Κλειώ

.....διαβάζει το βιβλίο της Ιστορίας στα αυλάκια του Χρόνου
 

Ελευθερία και Δικαιοσύνη

 

Ελευθερία Νοημοσύνη και Δικαιοσύνη στην Ιθάκη Ελλάδα Εύνομη Πολιτεία

και Αλκίνοη Φαιακία Νοήμων Πολιτών στη Γαία

1821- 2024 εν Γαλαξιακώ Πεδίω

Σύγχρονα Μετaομηρικά Έπη

για την επόμενη διχιλιετία

Σαν...Χελιδόνι

Σαν Ποίηση
Σαν σύννεφο μισοξεχασμένο κρεμασμένο σε γαλάζιο καθαρό ουρανό
Σαν ένα πετραδάκι που στην τσέπη μου κρατώ
Σαν ένα κύμα που στον άνεμο κυλά
Σαν ένα δάκρυ που μαζί του τραγουδά
Σαν μια αστραπή με λάμψη φωτεινή από του χρόνου τη ρωγμή
Σαν ένα χελιδόνι που φτερουγίζει στην αύρα την εσπερινή
Θα ρθω ξανά κοντά σου
και θα είναι μία Άνοιξη ακαταμάχητα Ερωτική
που όλα θα ανθίζουμε στη Γη σε Πολιτεία Μαγική

Οδυσσέας και Αθηνά

 

 

                                                               Οι σκέψεις τους

Κάτω από τον Αετό

                                                                συνομιλίες Οδυσσέα Πηνελόπης

Εν Ιθάκη

                                                                      Ἰθάκην ἐυδείελον

Εν Ελλάδι 2024

 

Το καράβι που ταξιδεύουμε το λέμε φλεγόμενο ΤΡΕΝΟ για την Ιστορία και το λέγανε ΑΓΩΝΙΑ 937 ....κάποια ποιήματα με σοφία

Εν Ελλάδι 2024

Η Επιστροφή του Αετού

 

   Η Πηνελόπη και ο Αετός

                                                  

Ατενίζοντας το Ιόνιο

 

Θυμάμαι…

Θυμάμαι ένα ολόγιο φεγγάρι

που το κατέβαζα στη γη για χάρη σου

Πάρτο, σου είπα για νύχτες σκοτεινές

θα προχωράμε σε δύσβατα μονοπάτια

Θυμάμαι μια θάλασσα μακρυνή σκοτεινή

άγρια αχαρτογράφητη

Θα την πιω όλη, σου είπα για χάρη σου

γουλιά γουλιά πικρή και αλμυρή

Θυμάμαι τα βράδια τα αξημέρωτα

συντροφιά με κορμιά ανημέρωτα

Θυμάμαι τα πρωινά τα συννεφιασμένα

τις Κυριακές και τις γύφτισες μέρες

στα δάχτυλά μας χάρτινες βέρες

Θυμάμαι τον κόσμο γύρω μας να καταρρέει

στον ήχο μιας σιωπής που κλαίει

Πάρε το χέρι μου, σου είπα και το δισάκι μας στον ώμο για το δρόμο

Με το σακάκι σου ριχτό

εσύ που με ξέρεις τόσο καλά και εγώ που σε ξέρω τόσο λίγο

Έρωτας είναι θαρρώ που γελάς σαν παιδάκι μικρό

στο ίδιο παγκάκι το ομηρικό

Τα όνειρα που κρατούν για πάντα…… σε ένα φευγάτο «σ΄αγαπώ”

Αστραία 14 φεβρουαρίου 2024

Άρτεμις εν Φαιακία

 

Βουληφόρος Βουλή 

Συνομιλίες με τους Φαίακες

 

εν Φαιακία

Με θέα την Ιθάκη

 

Σε φόντο γαλάζιο.....

Μοντέρνος Όμηρος

 

Στις  σουρεαλιστικές  ακρογιαλιές του Ομήρου